- потерча
- -ча́ти; = потерчу`к, -а`; фольк.дитя́, уме́ршее некрещёным
Українсько-російський словник. - ВТФ «Перун». В’ячеслав Бусел. 2008.
Українсько-російський словник. - ВТФ «Перун». В’ячеслав Бусел. 2008.
потерча — іменник середнього роду, істота дитина, що вмерла нехрещена; загублена, або взагалі чужа дитина; приблуда зневажл. фольк., арх … Орфографічний словник української мови
потерча — а/ти, с., заст. 1) Дитина, що вмерла нехрещеною. 2) зневажл. Загублена, або взагалі чужа дитина; приблуда. || лайл … Український тлумачний словник
потерчук — ребенок, который умер не своей смертью , укр. потерча, потерчатко. От (по)терять (Зеленин, ЖСт. 20, 359 и сл.) … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
потерчук — а/, ч., зах. Те саме, що потерча … Український тлумачний словник
приблуда — 1) (зайшла людина, що випадково опинилася де н., пристала до когось), зайда, захожий, заблуд[к]а, заброда, заволока, приблудько, приходько, приплентач; потерча (загублена / взагалі чужа дитина, що пристала до когось) 2) див. бродяга … Словник синонімів української мови